بسم الله الرحمن الرحیم
به فضل الهی گفتگو ها درباره مسئله الگوی پیشرفت اسلامی و نظام سازی اجتماعی اسلامی در همه بخش ها در سطح کشور گسترش یافته است و این روزها تقریبا در همه بخش های حاکمیت و از همه مهمتر در تشکل های خود جوش فرهنگی و اقتصادی طنین دل نشین الگوی پیشرفت اسلامی به گوش می رسد.
لازم دانستم برای رفع برخی از مشکلات و خطرات مرتبط با این گفتگو ها- علی الخصوص خطر مهلک یکسان انگاری توسعه غربی و پیشرفت اسلامی- پیشنهادی را با جبهه گسترده نیروهای انقلاب اسلامی در میان بگذارم!
به عنوان مقدمه یادآور می شوم؛ که در اولین نقشه الگوی پیشرفت اسلامی حدود ۱۰۰ بسته تحلیلی وجود دارد؛ که هر کدام از این سرفصل ها ی محتوائی به تبیین بخشی از الگوی پیشرفت اسلامی اختصاص دارد و یا زمینه ای حیاتی برای فهم الگوی پیشرفت اسلامی را فراهم می آورد.
با توجه به مقدمه فوق و بر اساس مباحث مطرح در بسته "جهت حرکت انقلاب اسلامی"؛ پیشنهاد می کنم جلساتی با عنوان "بازخوانی تجربه های نظام سازی در انقلاب اسلامی" تشکیل شود. برگزاری این نشست ها می تواند؛ علاوه بر کمک کردن به فهم سریع تر و مسئله محور الگوی پیشرفت اسلامی ، مقدمه ای برای تئوریزه شدن تجربه های انقلاب اسلامی در حوزه نظام سازی اجتماعی باشد.
بر اساس جمع بندی های کار گروه پژوهشی شورای راهبردی الگوی پیشرفت اسلامی؛ تفکر انقلاب اسلامی در مرحله نظام اسلامی (مرحله دوم انقلاب اسلامی) در هشت محور اصلی： ۱- رهبری جامعه و ساختار سیاسی ( تخصیص تفکیک قوا به نظریه مترقی ولایت فقیه) ۲- قانونگذاری( تشکیل شورای نگهبان بر اساس نظریه احراز عدم مخالفت قطعیه قوانین با شرع محکم) ۳- فقر زدائی و رسیدگی به امور مستضعفین (تشکیل نهادهای جهادی مانند جهاد سازندگی، کمیته امداد، ستاد اجرائی فرمان امام، بنیاد مستضعفین و...) ۴- فرهنگی، دفاعی (نظریه الهی بسیج) ۵- اطلاعاتی، امنیتی( وزارت اطلاعات) ۶- اقتصادی(تشکیل قرض الحسنه ها در اشکال مختلف) ۷- تربیتی ( امور تربیتی و...)۸- زیارتی( باز تعریف اماکن زیارتی؛ به عنوان مراکز فرهنگی و آموزشی) نظامات اجتماعی جدیدی را به صورت اجمالی تعریف نموده است و این تفکر در مرحله دولت سازی اسلامی ( مرحله سوم انقلاب اسلامی) ضمن حفظ و ترمیم و تکمیل نظام سازی های مرحله قبل در پنج حوزه ۱- علمی(تشکیل بنیادهای مختلف علمی) ۲- فرهنگی (تشکل های خود جوش فرهنگی)۳- اقتصادی( اقتصاد مقاومتی) ۴- نظام آموزشی( تحول بنیادین در آموزش و پرورش) و ۵- تکثیر نظام سازی اسلامی در منطقه؛ مشغول تعریف و تحقق نظامات اجتماعی جدید است.
در پایان متذکر می شوم که در فرآیند بازخوانی تجربه های نظام سازی اجتماعی پس از انقلاب؛ باید علاوه بر ارائه گزارش درباره فعالیت های این نظامات اجتماعی جدید؛ به نحوه تعامل و تزاحم این نظامات اجتماعی با سیستم های متأثر از توسعه غربی هم اشاره نمود.
علی کشوری
تهران
یازدهم خرداد ۱۳۹۵
- ۹۵/۱۲/۰۴