تاکنون به عنوان سند 2030 توجه کردهاید؟ عنوان سند این است: «به سوی آموزش و یادگیری مادام العمر با کیفیت، برابر و فراگیر برای همه» به دقت که به این عنوان نگاه میکنید، سه اشکال به ذهن میرسد:
نخست اینکه این آموزش مادام العمر به دنبال چیست؟ آیا دنبال زمینهسازی ظهور حضرت حجت است یا به دنبال پیروی از غرب است؟ وقتی به متن این سند مراجعه میکنید، مشخص میشود که تنها و تنها به دنبال غربی کردن ملت ایران است؛ اصطلاحاً به دنبال تحقق سبک زندگی مدرن در جامعه ایرانی اسلامی است.
دومین اشکال کلمه «برابر» است. آیا منظور برابری زن و مرد است؟ در جای جای این سند عدم تفاوت در آموزش دختر و پسر تبیین شده است. آیا آموزش مرد و زن باید یکسان باشد؟ آیا نیازها و تواناییهای این دو جنس یکسان است؟ آیا این صحیح است که به جنس زن به عنوان یک کالای دم دستی نگاه شود؟ با چه منطق و رویکردی میخواهند زن و مرد را یکسان فرض کنند؛ در حالی که خداوند دو جنس متفاوت و با کیفیت و توان متفاوت آفریده است؟
سومین اشکال مفهوم «فراگیر برای همه» است. از این عنوان برمیآید که همچون صده اخیر، باز آموزشهای غربی نمیخواهد لحاظ ظرفیت افراد کند و همان آموزشهای یکسان را میخواهد مدنظر قرار دهد. چرا توجه به این مهم نمیشود که ظرفیتها و استعدادها متفاوت است و نمیتوان همه انسانها را به یک شکل و آن هم به اجبار آموزش داد.
آیا وقت آن نرسیده که آموزشهای ناکارآمد غربی را کنار گذاشت و از تجربههای صد سال اخیر درس گرفت و به تعلیم و تربیت مدنظر اسلام بازگشت. تا چه زمانی میخواهیم از الگوهای ناکارآمد غربی پیروی کنیم و جامعه ایرانی اسلامی را بسوی انحطاط پیش ببرید؟
- ۹۶/۰۳/۲۳